En de titel zegt het al. Maandag na de pauze kwamen de eerste kinderen al naar me toe: 'Juffrouw, gaan we vanmiddag weer die spelletjes doen op het digibord?' Spelletjes, zeiden ze. Dat vind ik misschien nog wel het mooist, de kinderen hadden amper in de gaten dat ze daadwerkelijk aan het rekenen waren en dat ze woorden aan het leren waren bij taal, want door de leuke, interactieve vorm op het bord werd het voor de kinderen gezien als een spelletje.
Ook dinsdag ochtend kwamen de kinderen weer naar me toe om te vragen naar de 'spelletjes'. Natuurlijk ging ik hier dinsdag ook mee aan de slag. Ik merkte dat de betrokkenheid van de kinderen veel hoger was dan wanneer ze gewoon uit het boek wat leren.