Dit was het dan. Wat zijn deze 9 weken ontzettend snel gegaan. In deze 9 weken zijn wij als groep van de minor KLM toch wel echt een hechte groep geworden. We hebben ontzettend veel gedaan, geleerd, en genoten van de minor. Deze foto hierboven is genomen op het docent event in Eindhoven. Dit was overigens ook een leerzame dag waar we samen aan hebben gewerkt. Dit soort dingen heeft onze groep ook zo hecht gemaakt!

Van late majority tot early majority
Aan het begin van deze minor was ik nogal sceptisch en bijna 'negatief' over het gebruik van ICT in het onderwijs. Volgens de theorie van Rogers (2009) hoorde ik toen bij de achterlopers (late majority). Ik dacht dat ICT veel 'rompslomp' met zich mee zou brengen. Tijdens mijn onderwijsontwerp ben ik er echter achter gekomen dat dit niet het geval is. Natuurlijk is het even uitvogelen hoe bepaalde tools werken. Maar naar verloop van tijd gaat het allemaal veel sneller. Door gebruik van deze tools zijn de kinderen érg betrokken en leren ze zelf ook hiermee om te gaan. 
Ik heb mijn mening geformuleerd met betrekking tot ICT in het onderwijs. Ik hoor nog niet bij de innovatoren (rogers, 2009) maar kan mezelf wel voortaan inschalen bij de early majority. Ik probeer dingen uit en loop niet achter op bepaalde ontwikkelingen. Ik zie de kansen en voordelen van ICT in het basisonderwijs! Ik ga daarom zeker door met het gebruiken van ICT tools tijdens mijn lessen.

Al met al, een enorm leerzame minor. Ik heb genoten! Ik wil hiervoor Bernolf, Erik en Stefan bedanken voor alle hulp en alle leerzame en leuke dagen. 

Bedankt, en wordt vervolgd.

Bij Society 1.0 was er vooral sprake van eenrichtingsverkeer. De leerkracht staat voor de klas en geeft les terwijl de leerlingen luisteren. Worden er vragen gesteld dan wordt er geantwoord. Daarna worden de opgaven gemaakt en ingeleverd. De grootste rol in het leren heeft de leerkracht, die vertelt wat er moet gebeuren.

Society 2.0 gaat uit van een kennismaatschappij waarin ICT steeds belangrijker wordt. De maatschappij krijgt meer invloed en dus de kinderen. Kinderen zitten in groepjes en vullen vaker hun eigen dagtaak in. Ze werken samen en leren met en van elkaar. Kinderen krijgen meer verantwoordelijkheid en werken meer vanuit het eigen initiatief.

Society 3.0 is gebaseerd op een maatschappij met steeds snelle veranderingen. In deze tijd wordt innovatief denken van belang. Dit betekent dat het onderwijs steeds meer vanuit de leerling komt. ICT zorgt ervoor dat kennis en informatie eenvoudig verkrijgbaar is. Handelen wordt hierdoor belangrijker dan het vergaren van kennis.

Zo hadden we de afgelopen weken vooral 1.0 en 2.0 les en vorige week maakten we kennis met Flipping the Classroom en lesgeven op de manier van 3.0.

Flipping the classroom is een term die, naast dat het vaak in andere termen wordt aangeduid, ook nog eens net van de grond. Ik bedoel maar, wie kent het? Of, wie gebruikt het daadwerkelijk? 
Het is eigenlijk net wat het woord zegt. Je draait de klas om. De leerkracht geeft geen live instructie, maar neemt een filmpje op waarin hij zijn instructie duidelijk maakt.

Het is efficiënt en ook nog eens innovatief. Efficiënt omdat het een stukje tijdswinning is. De instructie tijd verkort waardoor de leerkracht deze taak uit handen geeft (aan een instructie film dus) en tijd over heeft voor bijvoorbeeld verlengde instructie of andere werkzaamheden. Nog efficiënter is dat een filmpje opnieuw afgespeeld kan worden en dus meerdere malen bekeken kan worden wanneer het nog niet duidelijk genoeg is voor de kinderen. Innovatief omdat het eens wat anders en interactiever is dan een klassikale leerkracht-gestuurde instructie. En we zijn weer een stukje wijzer over een bepaalde tool en de reactie van de kinderen erop.
Zo'n filmpje kan ook thuis bekeken worden, bijvoorbeeld de avond ervoor.

Daarnaast is Flipping the Classroom erg handig. Het laat je als leerkracht een stukje van jezelf zien en je kan erop reflecteren. Hoe sta ik voor de klas? Hoe komt het voor de kinderen over? Als je er natuurlijk voor kiest jezelf te filmen... 
Flipping the Classroom is erg breed. Eigenlijk is alles mogelijk. Je kan ervoor kiezen jezelf op te nemen of alleen je beeld op te nemen en in te spreken, of alleen te typen en het dus visueel uit te leggen. Kortom, je kan ermee variëren. Toch is de manier van instructie persoonsgebonden. Overleggen met de leerlingen wat zij het prettigst vinden, zou een goede optie kunnen zijn om je keuze voor een instructiefilmpje op af te stemmen. Een andere toevoeging: leerlingen maken het voor elkaar.

Ook is er het zogenaamde Flipped Mastery model. Waarbij de kinderen eerst online video's bekijken en via een online quiz thuis of in de les de vragen beantwoorden om te zien of hij of zij de basisstof begrepen heeft. Aan de hand van de resultaten ervan bepaal je samen met de leerling de volgende stap (remediëren). Daarna wordt de quiz nog een keer gemaakt en wordt bij voldoende resultaat een verdiepende of verbredende opdracht wordt voorgelegd aan de leerling die gebaseerd is op wat de leerling nodig heeft. (Kennisnet. Flipping the classroom: Theorie.)


Hieronder kun je een filmpje zien wat duidelijk uitlegt wat flippping de classroom, society 3.0, precies inhoudt.

Bron: Beemt, A. van den (2014). Leren met interactieve media. Assen: Van Gorcum.
Bron: Beemt, A. van den., A. Sanne & Simons, R.  (2009). Jongeren en interactieve media. Zoetermeer: Kennisnet.

De 21st century skills bestaan uit taal, rekenen, de kernvakken en 7 competenties, namelijk:

1. Samenwerken
   
2. Probleemoplossend vermogen
   
3. ICT-geletterdheid
   
4. Creativiteit
   
5. Kritisch denken
   
6. Communiceren
   
7. Sociale en Culturele vaardigheden. 

Daarnaast dienen kinderen een betrokken, ondernemende en nieuwsgierige houding te ontwikkelen.

Je wordt ermee doodgegooid de laatste tijd. Op elke basisschool waar je komt staan ontwikkelingen in het thema van de 21st Century Skills. 

Iedereen die om zich heen kijkt ziet dat de wereld aan het veranderen is. Ik speelde vroeger in mijn vrije tijd met poppen en barbies, in de tuin of in het parkje. Nu zitten kinderen vaak binnen te spelen op de Ipad, een Iphone of achter de computer. ICT wordt steeds belangrijker. Kennisnet noemt dit een verschuiving van een industriële samenleving naar een netwerksamenleving. Deze verandering zal ervoor zorgen dat het werk in de toekomst verandert. Ander werk vraagt om andere vaardigheden. De vaardigheden die in deze eeuw van belang zijn heten de 21st century skills.

Persoonlijk denk ik dat dit een mooi overzicht is van competenties die kinderen in de toekomst moeten beschikken. Ik vraag me alleen af of elke leerkracht beschikt over de juiste kennis en vaardigheden om kinderen bekwaam te maken in deze 21st Century Skills. En dan heb ik het niet over de competenties samenwerken, communiceren, sociale en culturele vaardigheden en creativiteit, maar vooral over de competenties kritisch denken, probleemoplossend vermogen en ICT-geletterdheid. Ik hoop dat scholen het belang van deze skills ontdekken en dat ze ervoor zorgen dat leerkrachten zullen worden ondersteund in het overbrengen van de competenties. Alleen op deze manier zullen de 21st Century Skills optimaal kunnen groeien bij de kinderen. 

Bronnen:
21st Century Skills (2014).
http://www.kennisnet.nl/themas/21st-century-skills/

Hoe is het op onze basisscholen gesteld met de ICT-balans? Is er een visie op ICT? Deskundigheid? Sofware en hardware? Vier in balans is de tool die meet hoe het hiermee is gesteld in het onderwijs. De tool is vooral geschikt voor scholen die nog niet goed weten hoe ze ICT  in het onderwijs een plekje moeten geven.

Vier in balans werkt dus ook met vier aandachtsgebieden, namelijk:
1. Visie
2. Deskundigheid
3. Software
4. Hardware

Korte toelichting op de vier bouwstenen:
1. Visie: de opvatting van de school over wat goed onderwijs is en hoe de school dit wil realiseren.
2. Deskundigheid: de kennis en vaardigheden van leraren om onderwijsdoelstellingen met ICT te bereiken.
3. Software: alle formele en informele digitale educatieve content.
4. Hardware: beschikbaarheid van computers, netwerken en internetverbindingen.
(ICT op school, 2004)

In balans zijn? Dit model biedt het onderwijs handvatten om tot een succesvolle implementatie van ict te komen (1). Er wordt niet alleen gekeken naar de inzet van ict in het leren, maar ook naar het organiseren, het sturen en verantwoorden. Heel in het kort zegt het Vier in Balans-model dat invoering van ict voor onderwijsdoeleinden meer kans van slagen heeft bij een evenwichtige en samenhangende inzet van de vier bouwstenen: visie, deskundigheid, digitaal leermateriaal en ict-infrastructuur. Leerkrachten kunnen hun eigen kennis testen via de vier in balans tool. Het hebben van een heldere visie op ict gebruik in de onderwijsinstelling is echter een belangrijk startpunt en krijgt in deze tool extra aandacht. 

De tool geeft een overzicht van je school en vergelijkt dit met de landelijke score. Test als leerkracht of als school hoe de invoering van ICT is gesteld. http://vierinbalans.onderwijstools.nl/index?cmd=afmelden#

Bron:
http://www.impress.nl/klanten/kennisnet/images/downloadartikel/Vier%20in%20Balans%20Monitor%202011.pdf
Vier in balans monitor 2012. De laatste stand van zaken van ict en onderwijs. Kennisnet.

Jaja.. Wat een heerlijke week is het geweest. Zonnetje, 21 graden en weer een leuke, leerzame week minor KLM achter de rug. Ik blijf het toch gek vinden dat iedereen gelijk in een heel ander soort 'humeur' komt wanneer het zo'n lekker weer is. Ik krijg er in ieder geval een hoop positieve energie van, maar hierin is waarschijnlijk iedereen anders. Hiermee kom ik op het onderwerp:
'De hoeden van de Bono'.
Edward de Bono (1933)

Gelukkig is iedereen anders, gelukkig zijn we allemaal individuen. En ieder persoon heeft zijn eigen krachten, en daar tegenover zijn of haar zwaktes. De (denk)hoeden van de Bono hebben 6 verschillende (denk)hoeden, en elke hoed symboliseert een andere manier van denken. De kijk op een situatie hangt dus af van welke 'hoed' je op hebt. 

De hoeden van de bono zie je hieronder in een plaatje:

Zoals je hierboven kunt zien, heeft elke hoed zijn eigen eigenschappen en 'karakter'.
De rode hoed gaat vooral op zijn of haar gevoel en intuïtie af. Je reageert dan emotioneel, zonder een reden te hoeven geven. De mensen met de rode hoeden uiten echt hun gevoel en baseren daar hun mening op. 
De gele hoed is een echte positivo. Mensen met de gele hoed op bekijken het van de zonnige kant en zoeken overal naar de voordelen. De kleur van de zon verbeeldt het constructief en positief denken. De gele denker (hoed) is steeds op zoek naar kansen.
De groene hoed is de 'creabea' van het stel. Deze denker kan en mag freewheelen in de manier van denken. Hij of zij kan vrij associëren en alternatieven  bedenken. Deze hoed staat open voor nieuwe ideeën en out of the box denken.
De blauwe hoed is beschouwend en controlerend. Wanneer je deze hoed op hebt houd je het proces nipt in de gaten. Het is de control-freak van het stel. De blauwe hoed definieert de problemen en regelt de opeenvolging van de verschillende denktaken. 
De witte hoed gaat uit van de kale feiten en cijfers. Alleen objectieve informatie is voor de witte hoed van belang. Feiten, cijfers, informatie, onderzoeken en procenten is waar de witte hoed zijn mening op baseert. 
De zwarte hoed is de advocaat van de duivel. Deze denker is negatief en pessimistisch. De denker met de zwarte hoed vestigt zijn of haar aandacht alleen op alles wat fout kan gaan, onjuist is of risico's inhoudt. 

Als je de uitleg hierboven leest, heeft iedereen denk ik wel een soort van 'voorkeur' die bij hem of haar past. Thankgod, heeft iedereen een andere voorkeur. Als iedereen dezelfde hoed op zou hebben, zouden we een dramatische samenleving krijgen. En ja, zelfs mensen met de zwarte hoed zijn érg nodig in onze samenleving.

Gisteren in het oooooh zo gezellige Tilburg zaten we op de pabo en kregen we een leuke opdracht om is te kijken wat nou de verschillende hoeden precies inhielden. We kregen een casus, en daarover moesten we discussiëren. Niet zomaar een discussie, maar iedereen moest een bepaalde hoed kiezen. Je kon er 1 kiezen die dicht bij je ligt, waar jij het meest voor voelt. Je kon ook een hoed kiezen waar je juist niet veel voor voelt. Hierna gingen we een discussie aan met dus 6 verschillende denkwijzen. 
Ik had hierbij de witte hoed op. Heerlijk om gewoon feiten en cijfers van internet te plukken en hiermee je mening te onderbouwen. Normaal gesproken ben ik niet zo van de cijfers en het theoretische gedeelte en volg ik liever m'n gevoel (de rode hoed). Dit was dus wel een leuke ervaring.

Nou denken jullie misschien, "Leuk, Susan, die hoeden". Maar wat heeft dit nou met media en ICT te maken in het onderwijs? 
Om dit uit te kunnen leggen, leg ik een verband met de innovatie theorie van Rogers die ik al in een van mijn eerdere blogs heb beschreven. 

Deze indeling van de mensen kunnen we ook koppelen aan de verschillende denkhoeden.
De laggards zijn bijvoorbeeld vaak de mensen met de zwarte hoed op. Deze personen zijn negatief en willen niet veel weten van ICT en media in het onderwijs. Zij zien dit als iets wat geen kansen heeft. 
De innovators en de early adopters zijn vaak de mensen met de groene hoed op. Deze mensen hebben juist veel ideeën over ICT en media in het onderwijs. In het onderwijs zouden we meer mensen met deze hoed kunnen gebruiken. 

Het leuke van de hoeden van de Bono: kijk eens naar welke hoed bij jou past! En ga ook eens kijken welke hoed dat je meer zou willen hebben in je denkwijze. Probeer is een discussie aan te gaan binnen bijvoorbeeld het team op je basisschool met de verschillende hoeden. Je zult dan ook zien dat elke hoed (denkwijze) onmisbaar is.

Bronnen: 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Edward_de_Bono
http://nl.wikipedia.org/wiki/Innovatietheorie_van_Rogers

Jahoor mensen, hier zit ik weer achter m'n laptop. Bak koffie, een chocolade paashaas en bloggen maar. Buiten is het 21 graden, maar ik heb weer in om te bloggen en de informatie die ik de afgelopen weer heb gekregen te verwerken en hopelijk mensen ermee te informeren. Ik kan me niet herinneren dat ik in heel mijn pabo periode zoveel achter m'n laptop heb gezeten. Proud of myself!

Afijn, ik wil jullie en stuk gaan vertellen over het tpack model. Allereerst wil ik jullie een filmpje laten zien over tpack. 

Naar mijn idee geeft dit filmpje perfect weer hoe het tpack model in elkaar steekt. Het onderwijs heeft lang alleen in het teken gestaan van vakinhoudelijke aspecten en didactische aspecten. Maar ICT en technologie is in deze tijd niet meer weg te denken in het onderwijs. Het is de toekomst, en daar moeten velen van ons nog aan wennen. 

Hieronder heb ik het gehad over innoveren. Dit heeft alles te maken met het tpack model. De laggards onder ons zullen technologie in het onderwijs wel 'leuk' en 'aardig' vinden, maar hoeven hier verder niks van te weten. 

Het tpack model van Koehler en Mishra (2009) geeft inzicht in de kennis en vaardigheden die een docent moet hebben om ICT op een juiste manier in zijn onderwijs te gebruiken. Er zijn 3 dingen waarmee rekening gehouden moet worden.
1. Content: inhoud van het vak dat je geeft.
2.  Pedagogy: de vakdidactiek die daarbij hoort.
3. Technology: de technologie die dit kan ondersteunen. 
Deze 3 punten moet je als leerkracht kunnen combineren voor een rijke leeromgeving. Je moet dus goed een relatie tussen deze 3 kunnen leggen!
Om ons hiermee kennis te laten maken, hebben wij tijdens de minor een spel gespeeld genaamd: 'TPACK the game'.
Hieronder zie je wat foto's van het spel.

We kregen 3 kaartjes, een kaartje content (een bepaald vak), pedagogy (een bepaalde werkvorm, en een kaartje technology (digitaal hulpmiddel). Het was de bedoeling dat we die 3 kaartjes in verband met elkaar gingen brengen. Wat is de relatie tussen die 3, en hoe zou je die alle 3 kunnen gebruiken in je onderwijs? Creativiteit is hierbij dus zeer wenselijk, zoals je wel kan begrijpen. 

Zoals je hierboven op de plaatjes kunt zien, kregen wij 3 kaartjes met daarop: casus, aardrijkskunde en presentatiesoftware. Dan ga je brainstormen. Hoe zou je die 3 samen kunnen combineren om een rijke les te geven?
Wij kwamen tot de volgende oplossing. Je zou de kinderen in groepjes kunnen verdelen, en ze omtrent aardrijkskunde een casus kunnen geven. De casus zou dan in verband staan met het hoofdstuk waar de klas op dat moment mee bezig is. Elk groepje zou hun casus op hun manier kunnen presenteren. Hoe ze dat zouden doen, zou geheel aan de kinderen zelf zijn.

Het tpack model van Koehler en Mishra (2009) heeft ook nog een mooi model waarop dit allemaal zichtbaar wordt. Hieronder staat deze weergegeven. 

Hierin is duidelijk te zien hoe de 3 aspecten:
- Technological knowledge
- Content knowledge
- Pedagogical knowledge
met elkaar in verband worden gebracht. 

Al met al: een erg leerzaam spel. Echt een aanrader om is binnen het team van bijvoorbeeld je basisschool te spelen om leerkrachten in aanraking te brengen met het tpack model.

Mensen, verrijk je onderwijs en laat kinderen genieten van alle mogelijkheden die technologie en ICT met zich meebrengt!

Bronnen:
- Beemt, van den A., (2014). Leren met interactieve media. Assen: van Gorcum
- Koehler, M. & Mishra, P. (2009). What is technological pedagogical content knowledge? Contemporary Issues in Technology and Teacher Education.
- Raad van cultuur (2005). Definitie mediawijsheid.

We zijn alweer een tijd bezig met de minor KLM. Wat gaat de tijd toch snel. In deze weken is er al een wereld voor me open gegaan. Niet alleen qua onderwijstools en andere technische snufjes, maar ook bepaalde theorieën hebben me tot andere inzichten gebracht. Zo ook de innovatie theorie van Rogers. Natuurlijk had ik wel eens van deze theorie gehoord, men praat en discussieert erover. Maar door deze theorie ben ik vooral kritisch naar mezelf gaan kijken, en naar de mensen om me heen. 
Rogers zegt namelijk dat ieder persoon in te delen is in een bepaalde groep, en zo heeft hij 5 groepen waarin mensen kunnen worden onder verdeeld. Deze groepen staan voor de houding tegenover vernieuwing. 
Dit zijn de groepen, en wat hij erover zegt:

1. Innovatoren (innovators) (2,5%)
Deze groep mensen zijn de mensen die een product het eerste willen hebben. Zij zijn op zoek naar het nieuwste van het nieuwste.

2. Pioniers (early adopters) (13,5%)
Net na de innovators bestaat de groep van de early adopters uit mensen die ook uit zijn op nieuwe dingen, producten of diensten. Deze fase wordt gekenmerkt door een sterke groep in de verkoop.

3. Voorlopers (early majority) (34%)
Dit is de eerste grote groep mensen die een product gaat kopen. Het product wordt door de massa opgenomen en bereikt zijn volwassenheidsfase. 

4. Achterlopers (late majority) (34%)
Het product is volwassen, het overgrote deel van de markt is bekend met het product en koopt het. De verkopen zullen langzaam afnemen in deze fase. 

5. Achterblijvers (laggards) (16%)
De laatste fase van het product. Het product gaat eigenlijk de markt uit, maar een laatste groep mensen koopt het product vanwege (bijvoorbeeld) een goede aanbieding. De verkopen zullen afnemen in deze fase. 

Hierbij hoort de volgende grafiek van Rogers:

Zoals je kunt zien, zitten de meeste mensen in de 'early majority' en de 'late majority'. Men kijkt de kat uit de boom, ziet wat er gebeurd en wat de succeservaringen zijn bij een bepaald product. Pas daarna beslist men om ook over te stappen naar een bepaald product. Ik ben is naar onderwijs gaan kijken via deze grafiek en jahoor, hier werkt het precies hetzelfde. Niet alleen bij het kopen van bijvoorbeeld een iphone zijn mensen afwachtend, ook met bijvoorbeeld het gebruik van het digibord of het gebruik van tools, tablets en smartphones in het onderwijs kijkt men de kat uit de boom. 


Voordat ik met deze minor begon hoorde ik duidelijk bij het groepje van de 'late majority'. Ik had zelf wel een iphone, maar die heb ik ook pas aangeschaft wanneer iedereen er eigenlijk al één had. Als ik naar mezelf kijk in het onderwijs, hoorde ik voor deze minor ook duidelijk bij de 'late majority'. Ik gebruikte het digibord wel in de klas, maar ook alleen maar de programma's die bij mij bekend waren. Ook als bijvoorbeeld een kind in de klas zat met telefoon, of de klas in kwam lopen was het eerste wat ik zei: 'Wat zijn de regels over het gebruik van telefoon op school? Juistja, dus geef hem maar aan mij, dan krijg je hem om half vier weer terug.'
Wanneer er nu een kind met telefoon de klas in komt gelopen, zou ik vragen: 'Wat ben je eigenlijk aan het doen met je telefoon? Wat kun je er allemaal mee, en wat doe je ermee buiten schooltijd?'


Weer even terug naar waar ik mezelf inschaalde voor de minor: duidelijk de 'late majority'. Ik durf nu te zeggen dat ik programma's uitprobeer en gebruik in mijn lessen, die ik voorheen niet gebruikte. Ik zet veel van mijn lessen in prowise, met veel interactie. Leerkrachten zien dit en vragen ernaar bij mij. Mijn mentor ziet veel goede dingen terug. 
Héé! Volgens mij is er iets gebeurd. Ik ben opgeschoven en kan mezelf voortaan inschalen bij de 'early adopters', yes! Als mij dit binnen 5 weken lukt, dan kan iedereen dit toch?

Dit brengt mij weer terug bij het innoveren, en de theorie van Rogers. Hij zegt namelijk ook, dat wanneer je een product of werkwijze een succes wil laten worden, je een aantal factoren nodig hebt. Namelijk:

Compatibility: Past het bij je?
Profitability: Heb je er een voordeel bij?
Complexity: Begrijp je het?
Observability: Kun je het ergens bekijken?
Triability: Kun je ermee experimenteren?

Nou, mij is het gelukt om mezelf in te schalen in een bepaalde groep. En het is mij ook gelukt om op te schuiven binnen deze groepen, zelfs binnen 6 weken.
Dus waar schaal jij jezelf in? En onthoud daarbij: innoveren kun je leren! 

Bronnen:
Powerpoint minor KLM, Rogers innovatietheorie.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Innovatietheorie_van_Rogers

Deze week hebben we een heel interessant college gehad over ondernemingszin. Het eerste wat Stefan aan ons vroeg was: waar staat ondernemingszin voor volgens jou? Er kwamen veel antwoorden zoals initiatief nemen, out of the box denken en anders kunnen denken. Allemaal prima antwoorden, maar ik dacht juist dat ondernemingszin te maken had met verschil willen, maar ook durven te maken. Wanneer je ergens verschil in wilt maken, dan pas ga je initiatief nemen en out of the box denken hóé je daadwerkelijk verschil wil gaan maken. Maar ik denk dat ondernemingszin vooral ook te maken heeft met de wil van het creëren van verschil. 

Wat is ondernemingszin nu in het onderwijs? Stefan van Beurden maakte al snel duidelijk dat ondernemingszin in het onderwijs alles te maken heeft met het geven van ruimte aan de kinderen. Het gaat daarbij vooral om zelfsturing en creativiteit.
'Wilt u a.u.b. een stukje opzij gaan? Dan kan ik me doorontwikkelen.'

Kinderen moeten geen uitgestippelde opdracht krijgen voor Kunstzinnige Oriëntatie. Kinderen moeten niet alleen ellenlange sommen maken. Kinderen moeten niet alleen vanuit een boek en werkboek werken, met het stoplicht op rood. Kinderen moeten ruimte krijgen om hun creativiteit in te verwerken, kinderen moeten ruimte krijgen om zelfstandig te worden en zelf dingen te bedenken. 

We hebben met de klas een test ingevuld op www.ondernemendeschool.be om te zien wat voor soort ondernemers wij zijn. Hierboven zie je mijn persoonlijke uitslag.

• Toen ik deze uitslag bekeek was ik het er niet helemaal mee eens. Ik zit eigenlijk bij alle onderwerpen in het midden, terwijl ik vind dat mijn wilskracht en energie duidelijk veel hoger had moeten zijn. Van tevoren is aangegeven dat deze test niet zo betrouwbaar is, dus dat neem ik dan maar aan.
  
• 
  Maar hoe stimuleer je nu ondernemingszin in jou klas?

Het is als eerste erg belangrijk om te zorgen voor een positief school- of leefklimaat. Als aan deze voorwaarde wordt voldaan, zullen leerlingen, of mensen in het algemeen, veel meer initiatief durven tonen en zelfvertrouwen durven uitstralen dan wanneer dit niet aan de orde is. Een rijke, uitdagende leeromgeving staat hiermee in verband. Als leerlingen uitgedaagd worden om dingen te gaan doen en te ondernemen, zullen ze die initiatieven ook durven nemen. Hierbij is het van belang dat je als leerkracht zorgt voor een stimulerende en ondersteunende begeleiding, zodat de leerlingen ook daadwerkelijk hun initiatieven kunnen uitvoeren en hiervan kunnen leren. 
Ik denk dat ik hieruit kan concluderen dat het belangrijk is om als leerkracht een meer begeleidende en coachende rol aan te nemen en de leerlingen te laten uitvoeren.

Want: als leerlingen allemaal dezelfde kip moeten knippen, kunnen ze hun ei niet kwijt.

Maandag ochtend ging ik naar stage, met bijna al mijn lessen verwerkt in prowise op het digibord. De kinderen waren laaiend enthousiast! Ik heb de tool prowise deze week veel gebruikt, om gewoon eens te kijken hoe de kinderen daarop zouden reageren. Zo ga ik de komende weken veel tools uitproberen.

En de titel zegt het al. Maandag na de pauze kwamen de eerste kinderen al naar me toe: 'Juffrouw, gaan we vanmiddag weer die spelletjes doen op het digibord?' Spelletjes, zeiden ze. Dat vind ik misschien nog wel het mooist, de kinderen hadden amper in de gaten dat ze daadwerkelijk aan het rekenen waren en dat ze woorden aan het leren waren bij taal, want door de leuke, interactieve vorm op het bord werd het voor de kinderen gezien als een spelletje. 

Ook dinsdag ochtend kwamen de kinderen weer naar me toe om te vragen naar de 'spelletjes'. Natuurlijk ging ik hier dinsdag ook mee aan de slag. Ik merkte dat de betrokkenheid van de kinderen veel hoger was dan wanneer ze gewoon uit het boek wat leren. 

Week één van de minor zit erop. Veel informatie, maar vooral veel leerzame informatie over interactieve media in het onderwijs. We hebben kennis gemaakt met allerlei tools die je in het onderwijs in kan zetten. Ik ga van een aantal van die tools een beschrijving maken op deze site. Deze kun je vinden onder het kopje 'tools'. Ideaal voor de hedendaagse leerkracht die meer informatie wil over het gebruik van interactieve media in het onderwijs.

Ikzelf ben deze week ook aan de slag gegaan met een aantal tools. Mijn motto's: 'goed werk heeft tijd nodig', en 'oefening baart kunst' kwamen deze keer ook weer goed van pas. Als een kip zonder kop ging ik aan de slag, maar uiteindelijk heb ik leuke lessen en hulpmiddelen bij lessen kunnen maken waar ik trots op ben! Ik ga deze maandag inzetten op mijn stage, hopelijk zijn de kinderen net zo enthousiast als ikzelf..!

Wordt vervolgd.